Op reis naar Canada? Onze (guest) suite in Peachland is 'the place to be'

Superhost

in Peachland

Desert Pines holiday getaway

Peachland, BC, Canada

This private one or two bedroom suite is located in a quiet neighbourhood in the beautiful town of Peachland. Surrounded by sloping hills, colourful orchards and pitoresque vineyards you can drea...

Ter afsluiting

Op woensdag 25 juni zijn we vanuit Bridge Lake terug naar Kelowna gereden. Zo vroeg in de ochtend was het landschap fantastisch mooi, de bergen waren gehuld in de wolken. Een omgeving om zeker nog eens te bezoeken. Het was ook een spannende dag, we hebben de sleutel van ons appartement opgehaald en de ouders van Annemarie zagen voor het eerst (een deel van) de stad.

Vanaf nu komt deze blog tot een einde en zullen we af en toe weer berichten plaatsen op onze andere weblog "Enkele reis Kelowna"

Met dit laatste bericht willen we dan ook iedereen bedanken voor het lezen van onze verhalen, het bekijken van de foto's en de leuke/lieve reacties.

We hebben een heerlijke reis gemaakt, ontzettend veel gezien, gewandeld, gelachen, kilometers gereden, gefotografeerd en vooral heel veel genoten. Een reis met mooie herinneringen waar we nog vaak aan terug zullen denken.

Dag 37 - Een mooie afsluiting

Zoals afgesproken hebben we 's morgens ontbeten bij Tête Jaune waar de tafel voor ons al gedekt stond. We waren de enige gasten omdat het restaurant vandaag eigenlijk gesloten was. De kok is voor ons vieren aan de slag gegaan en heeft een heerlijk ontbijt gemaakt met scrambled eggs, bacon en ham (voor de niet-vegetariërs), gebakken aardappels, getoast brood en vers fruit; ofwel een complete maaltijd. Met de buik rondgegeten zijn we vertrokken op weg naar Wells Gray Provincial Park.

Gedurende de route was het net een wildlife safari, in totaal hebben we vier beren gezien zelfs in de stromende regen. Vanwege de regen hebben we flink doorgereden en was het even de vraag wat we zouden doen. Uiteindelijk toch besloten om een bezoek te brengen aan Wells Gray na eerst het Visitor Center te hebben bezocht in Clearwater. We zijn door het park gereden, rechtstreeks naar Helmcken Falls. Deze waterval valt op een hoogte van 141 meter van het murtleplateau naar beneden. Ondanks dat we ons vanwege de regen in moesten pakken in onze poncho's was het zeker de moeite waard om deze te bekijken, helaas barstte het er van de muggen waardoor we besloten verder geen uitstapjes te maken in het park. Terug in Clearwater begon de lucht open te breken, werd het droog en steeds zonniger. We moesten nog een flink stukje rijden naar Lac des Roches, in Bridge Lake Provincial Park. In eerste instantie hadden we een verblijf geboekt vlakbij Wells Gray maar vanwege brandschade aan het Guesthouse hebben we deze moeten omboeken. 

Enigszins vermoeid kwamen we bij onze cabin, liggend aan een prachtig meer. Het hele gebied bestaat uit allerlei grote en kleine meren, hier willen we zeker nog een keer naar toe. Na een lekker, zelfgemaakte maaltijd heeft Erik buiten in het meer zijn hengel uitgegooid en heeft hij nog zes visjes aan de haak geslagen.

Het was inmiddels prachtig weer en Albert en Annemarie besloten gebruik te maken van de aanwezige kano's. De moeheid was grotendeels verdwenen en tegen het eind van de avond zagen we buiten twee regenbogen boven het meer. 

Wat fantastisch om de vakantie op zo'n heerlijke, ontspannen manier af te kunnen sluiten!

Van Tête Jaune Cache naar Lac des Roches - 297 km

Dag 36 - Mount Robson en Kinney Lake

Met een stralend blauwe lucht, volop zonneschijn en een heerlijke temperatuur hebben we vanmorgen Jasper alweer achter ons gelaten. Vandaag opnieuw een korte maar prachtige route voor de boeg, op weg naar Mount Robson. Nog maar net op weg zag pa een grizzlybeer in het weiland dus snel de auto in zijn achteruit gezet. Maar wat bleek, mama grizzly had twee kleine beertjes, echte pluizebolletjes!  Terwijl mama beer zich tegoed deed aan het gras en de paardebloemen verdwenen de cubs telkens achter het hoge gras om te gaan liggen om korte tijd later op te springen en achter hun moeder aan te rennen als die weer een paar stappen had gezet. Wat blijft dat toch fantastisch zo'n ontmoeting.

 

Vervolgens onze weg vervolgd naar Mount Robson, de hoogste berg van de Rocky Mountains met een hoogte van bijna 4000 meter. Ondanks dat we hier vaker zijn geweest wilden we nu de wandeling lopen naar Kinney Lake, 9 kilometer heen en weer. Vooraf eerst geïnformeerd naar de condities van de trail, zeker na de winterse omstandigheden van de laatste keer. Gelukkig bleek het pad in prima staat en goed te lopen. Vanwege de hoogte van Mount Robson ontstaan er vaak wolken en regent het hier regelmatig. Daarom groeien er ook andere bomen (ceders) en leek de natuur onderweg soms een beetje op een rainforest. Eenmaal bij Kinney Lake was het uitzicht fantastisch en het water heeft ook hier weer een onwaarschijnlijk blauwe kleur, zo mooi. Op een bankje genoten van de prachtige natuur en de nodige plaatjes geschoten voordat we aan de terugweg begonnen. 

Vanaf Mount Robson hoefden we nog maar een klein stukje naar onze bestemming. We zitten op een fantastische plek, midden in de natuur en vanaf onze veranda torent Mount Robson hoog boven ons uit en zien we het water beneden in het dal stromen. Lopend vanaf de auto naar onze lodge bleek er een zwarte beer te lopen, op zo'n 30 meter vanaf de veranda en vanavond stond er een hert naar ons te kijken, hier willen we wel dagen blijven!

Zo dicht in de natuur ontbreekt het echter aan de nodige faciliteiten (we stellen het al dagen zonder ineternet dus ook dit bericht zal worden geplaatst als we alweer vertrokken zijn). 

Ook een restaurant of eetgelegenheid is er nauwelijks, behalve 30 km verderop in Valemount. Bij navraag bleek er echter een restaurantje te zijn ongeveer tien minuten rijden, in Tete Jaune. Dikwijls zijn de restaurantjes hier functioneel en vaak wat sfeerloos maar goed, je moet toch eten. Tot onze verassing bleek het restaurantje aan de Fraser River te liggen, zittend op een terrasje buiten terwijl de kolibries langs komen vliegen. Opnieuw erg verassend.

We werden bediend door een zeer aardig man en niets geen functioneel gedoe. We hebben genoten en heerlijk gegeten en er bijna tweeënhalf uur gezeten. Toen we vroegen naar de mogelijkheid om er te ontbijten vertelde hij dat ze morgen gesloten zijn, onmiddellijk bood hij aan om voor ons wel ontbijt te willen maken want hij was toch wel aanwezig. Nou, dat aanbod hebben we meteen aangenomen.

Morgen gaan we verder naar Lac des Roches, even voorbij Clearwater en Well's Gray Provincial Park. Daarmee komt ook onze vakantie tot een einde, woensdag gaan we terug naar Kelowna. We hebben besloten de laatste twee dagen te schrappen aangezien de laatste bestemming nog een eindje uit de richting is. We zijn moe maar ook erg voldaan van de hele reis. 

Van Jasper naar Mount Robson / Tête Jaune Cache  - 105 km

 

Dag 35 - Jasper

Al dat reizen is erg leuk maar al die indrukken, koffers in- en uitpakken en grote afstanden afleggen kost ook veel energie. Vandaag daarom geen grote plannen op het programma maar een dagje lekker ontspannen rondom de cabin. Het weer is prachtig dus kunnen lekker op de veranda zitten in het zonnetje. We hebben geen internet maar wel een barbecue en dus besluiten we wat inkopen te doen in het dorp om 's avonds gezellig samen te barbecuen. Na thuiskomst drinken we eerst een kop koffie waarna Albert en Annemarie het eigenlijk wel zien zitten om met dit prachtige meer te gaan kanovaren.

De omgeving van Jasper met zijn prachtige meren en besneeuwde bergtoppen leent zich daar fantastisch voor. Bij Pyramid Lake huren we een Canadese kano (helaas hebben we er geen foto's van) en is het volop genieten op het water. Het meer heeft prachtig blauwgroen water en is geheel omringd door besneeuwde bergen en omzoomd met donkergroene naaldbomen, een paradijselijke plek. Het uurtje is zo voorbij maar we zijn een mooie ervaring rijker.

Bij thuiskomst beginnen we al snel aan de voorbereidingen voor de barbecue en is het opnieuw genieten van het heerlijke eten en de prachtige omgeving.

We besluiten deze ontspannende dag af te ronden met een ritje naar Medicine Lake, ook in de hoop nog wat wildlife te spotten. En jawel, al snel is het weer raak en zien we een eindje verder in het gras een beer lopen. Binnen korte tijd staan er al weer verschillende auto's en mensen in de hoop de beer te spotten. Die is inmiddels al aan de rand van het bos waar hij nog even zijn rug schuurt aan de boom en vervolgens uit het zicht verdwijnt.

Bij Medicine Lake hebben we een prachtig uitzicht over het meer, vooral nu de zon wat lager aan de horizon staat. Daar ontdekken we het nest van een bald eagle en lukt het om de vogel goed in beeld te krijgen. Met een voldaan gevoel teruggereden naar onze cabin.

Dag 34 - Icefields Parkway

Vandaag een prachtige rit voor de boeg, dwars door de Rocky Mountains over de Icefields Parkway naar Jasper. Bij het opstaan scheen de zon en was het prachtig, zonnig weer; een ideale dag om deze route te rijden. Eenmaal op de Icefields Parkway hingen er toch wel dreigende wolken boven de bergen maar heel voorzichtig prikte de zon er ook hier doorheen. 

Onze eerste stop was bij Peyto Lake, een door een gletsjer gevoed meer. Gedurende de zomer stroomt er een aanzienlijke hoeveelheid rotspoeder (rock flour) in het meer, dat ontstaan is door de erosie in de gletsjer. Dit rotspoeder zorgt voor de bijzondere blauwe kleur van het water. Opnieuw veel sneeuw op de wandeling er naar toe, niet gek gezien de hoogte (2100 meter) en ligging van het meer.












Daarna de route vervolgd en de volgende stop was bij Mistaya Canyon, waar ook wij (Annemarie en Erik) nog niet eerder waren geweest. De diepe kloof heeft opvallend bochtige wanden waar het vele smeltwater met enorme kracht doorheen stroomt. 
Vanaf daar hebben we nog een stukje omhoog gelopen vanwaar we een mooi uitzicht hadden op de canyon en de omgeving.

Inmiddels was het al half twee en hoog tijd voor een stop en een kop koffie. Gelukkig waren we vlakbij The Crossing, een overnachtings- en eetgelegenheid aan de Icefields Parkway.

Na de koffie hebben we een prachtig plekje opgezocht voor de lunch en waar we min of meer belaagd werden door de ground squirrels die graag mee wilden lunchen.

Met nog meer dan de helft van de route te gaan zijn we weer op pad gegaan.Opvallend was echter wel het ontbreken van wildlife, slechts één bighorn sheep waren we tegengekomen. 

Bij de Athabasca Glacier besloten we een paar foto's te maken maar er niet naar toe te lopen. Het is namelijk nog een flink klimmetje (en daarboven is het echt niet warm) en gezien de tijd en het feit dat we hier eerder zijn geweest besloten we daarna verder te rijden.

Tegen het eind van de middag zagen we onverwachts toch nog een beer in de berm aan de overkant van de weg. Vervolgens weer verder, richting de Sunwapta Falls. Daar hebben we een stop gemaakt en ook hier veel smeltwater dat met donderend geraas naar beneden komt.

Als laatste nog de Athabasca Falls bekeken en vervolgens via de parallelweg richting Jasper gereden waar we aan het begin van de avond arriveerden en we met zijn vieren een leuke cabin hebben aan de rand van de rivier.

Sunwapta Falls                                                   Athabasca Falls

    







Van Lake Louise naar Jasper - 233 km

Dag 33: Een Paradijs(z)elijke wereld

Opnieuw hebben we de Bow Valley Parkway gereden, van Banff naar Lake Louise. Ook ditmaal weinig wildlife op de route en al snel waren we in Lake Louise waar we heel graag Moraine Lake wilden zien. Een aantal jaar geleden zijn we ook naar Moraine Lake gereden, in mei, toen was het meer grotendeels bevroren. Het was even spannend of dat nu ook het geval was en of de weg ernaar toe wel open zou zijn. Het blijkt dat afgelopen winter lang heeft geduurd en er veel sneeuw is gevallen en daardoor zijn niet alle wegen toegankelijk. Gelukkig bleek de weg naar boven sneeuwvrij gemaakt en we waren ook zeker niet de enige op deze toeristische trekpleister.  Eenmaal boven bleek het meer gelukkig niet meer bevroren en was de prachtige kleur zichtbaar, zeker op het moment dat de zon zich ook nog liet zien. 

We besloten een niet al te moeilijke wandeling te maken, naar Consolation Lakes. De wandeling startte met een behoorlijk klimmetje over allerlei rotsblokken (morenen). 

Na deze hobbel(s) te hebben genomen bleek het pad gaandeweg echter steeds slechter te worden, veel modder, sneeuw en ijs en tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Na wat wikken en wegen besloten we, ingepakt in onze poncho's, toch de route te vervolgen. Met de eindbestemming in zicht begon de zon ook weer te schijnen en hadden we een fantastisch uitzicht op Consolation Lakes maar vooral op de besneeuwde bergwanden om ons heen. Zeer indrukwekkend. 

De terugweg verliep vrij voorspoedig, zeker nu we wisten wat ons te wachten stond. Wel waren we bij terugkomst behoorlijk uitgeput maar erg voldaan. Vanaf hier was het nog maar een klein stukje naar onze lodge, een prachtig tweekamerappartement in Lake Louise. 

Morgen op weg naar Jasper, over de Icefields Parkway, een scenic route van 230 km dwars door de Rocky Mountains. Deze weg is ooit aangelegd in het kader van de werkverschaffing tijdens de crisis van de jaren 30. Een aantal jaar geleden hebben we deze route ook gereden maar heeft het de hele dag gereden en hebben we weinig van de omgeving gezien. Er lijkt voor morgen beter weer voorspeld dus daar gaan we vanuit. 

Van Banff naar Lake Louise - 58 km

Dag 32: Banff

Opnieuw de wandelschoenen aangetrokken, op weg naar Johnson Lake voor een wandeling rondom het meer. Helaas geen korte broekenweer, het blijft aan de frisse kant en wat wisselvallig maar wel prima weer om te wandelen. Opnieuw zijn er allerlei gebieden, ook in de buurt van het Lake, afgezet in verband met beren. Toch konden we de uitgebreide route lopen maar we bleven wel bij elkaar in de buurt met de berenspray binnen bereik. Het was een mooie wandeling, de bergen weerspiegelden zich in het water en overal bloeien wildflowers. 

Eenmaal terug bij de auto besloten we nog een wandeling te maken naar Stewart Canyon, een wandeling via de oever van Lake Minnewanka. De Canyon is niet echt spectaculair, wel de grizzlybeer die net een paar minuten voor ons via de brug naar de overkant is gerend, daarbij een aantal voetgangers passerend. Helaas hebben we dat net gemist.

Moe maar voldaan besluiten we nog even naar Mount Rundle te rijden voor wat foto's alvorens terug naar ons hotel te gaan. 's Avonds laten we ons verwennen met een uitgebreid 'diner' bij The Old Spaghetti Factory. Na een bezoek aan de kerstwinkel en het kopen van wat souvenirs loopt ook deze dag alweer ten einde en gaan we morgen verder naar Lake Louise. 

Dag 31 - Van Radium Hot Springs naar Banff

Voor vandaag stond er maar een korte route op het programma, van Radium Hot Springs door het Kootenay National Park naar Banff. Gelukkig was het, na een wat mistige start, eindelijk weer wat zonniger. Halverwege de route stond er opeens een zwarte beer naast ons in de berm die de weg overstak. We konden hem rustig fotograferen, hij liep aan de andere kant van de berm zelfs een stukje mee in dezelfde richting als wij. Na een korte stop bij het Visitor Center hebben we vervolgens bij Marble Canyon een leuke wandeling gemaakt naar een diepe en indrukwekkende kloof. Het water is ook weer ongelooflijk blauw, bijna onwerkelijk. Onderweg zagen we veel eekhoorns en zelfs een kolibrie, die ons jammer genoeg te snel af was. 

Een groot deel van Kootenay is getroffen door een 40-dagen durende brand in 2003 en dat is duidelijk te zien. Ook de volgende (korte) wandeling die we maakten voer door een door brand getroffen gebied (1968) wat overigens wel weer zorgt voor veel nieuw leven (flora en fauna). 

 

Eenmaal Kootenay National Park achter ons gelaten bevonden we ons op 'bekend' terrein. Via de Bow  Valley Parkway zijn we richting Banff gereden in de hoop nog wat wildlife te zien. Al snel zagen we een grote wapiti met een prachtig gewei. Daarna lekker een broodje gegeten in de buitenlucht. Heel opvallend dit jaar zijn de vele 'verboden' gebieden, veel delen van het park en trails zijn niet toegankelijk op dit moment in verband met wildlife en er staat zelfs een boete op van $ 25.000 als je dat overtreedt. Vanwege de lange, koude winter trekken veel beesten (beren) naar de lagere delen, mogelijk dat we daarom ook zoveel beren hebben gezien. 

's Avond hebben we uiteraard gegeten bij de Old Spaghetti Factory, een favoriet restaurantje van ons. Banff is echt een gezellig toeristenplaatsje, na het eten hebben we nog wat winkeltjes bekeken waarna de dag alweer ten einde liep. 

Van Radium Hot Springs naar Banff - 135 km 

Dag 30: Hiking en Hot Springs

Vanuit ons hotel in Radium Hot Springs was het slechts een paar kilometer naar Kootenay National Park en we hadden een wandeling uitgezocht vlakbij de ingang. De Juniper Trail leidde via een snelle afdaling naar het laagste punt waar prachtig helder water stroomde. Vroeger jaagden de indianen hier op zalm, komend 800 km hier vandaan vanuit de Pacific / Stille Oceaan. Door de vele dammen die er zijn aangelegd in de rivieren komen er nu geen zalmen meer voor.

Vanaf de rivier ging het vervolgens flink klimmend omhoog en dat viel nog niet mee. Uiteindelijk hebben we besloten om niet naar het eindpunt te lopen, dat bleek namelijk nog een flink eind verder klimmen. 

We zijn dezelfde weg teruggelopen en daarna hebben we nog een klein stuk door het park gereden.

Aan het water hebben we lekker geluncht alhoewel we nog steeds last hadden van veel bewolking en een koude wind. Het wil niet echt vlotten met het zonnige en warme weer, helaas.

's Middags besloten Annemarie en Wilhelmien lekker te gaan ontspannen bij Radium Hot Springs terwijl Erik en Albert nog een stuk hebben gelopen en een mooi uitzicht hadden over de Vallei.

Het Hot Spring complex bestaat uit twee baden, waarvan één met een temperatuur van 39 graden. Het water uit de originele bron is rond de 44 graden. 

Het was heerlijk ontspannen en we spraken nog een aardig Nederlands stel die we mogelijk dit weekend in Jasper weer tegenkomen aangezien ze een lodge op dezelfde plek hebben als wij. 

De dagen gaan snel voorbij en morgen gaan we alweer op weg naar Banff, dwars door Kootenay National Park.